Część 29

- Wejdę pierwsza. - powiedziała. - Poczekaj chwilę. 

Usiadłam na krześle czekając na dziewczynę. Po chwili się zjawiła.

- Wejdź. - szepnęła. Wciągnęłam powietrze , wchodząc do sali.

- Hej. - uśmiechnęłam się do dziecka , leżącego w łóżku. Gdy mnie zobaczyła - pisnęła.

- Alex!!!! To ty?! Na prawdę ty?!! - zapłakała. Usiadłam obok na krześle. 

- Twoja siostra poprosiła abym przyjechała. - pogłaskałam ją po głowie. - Chłopcy niedługo też będą. 

- Yupi! - wykrzyknęła.

Siedzieliśmy tak rozmawiając do wieczora. Kiedy wychodziliśmy z budynku zadzwonił mój telefon.

J - Halo?

N - Cześć słońce. Jesteśmy już na lotnisku. Gdzie mamy się kierować?

J - Poczekaj chwilę.

- Trish? - zapytałam. - Czy chłopcy wraz ze mną....możemy po prostu u Ciebie się zatrzymać?

- Jasne. - uśmiechnęła się. Przyłożyłam słuchawkę do ucha.

J - Słuchaj kotek. Załatw taksówkę pod szpital Św. Hergii.

N - Ok. Za chwilę będziemy.

J - Pa słońce.

N - Pa.

10 MINUT PÓŹNIEJ

- Zobacz. Podjechali. - powiedziała dziewczyna. Podeszłyśmy do samochodu, wsiadając do niego.

- Cześć kotku. - mruknęłam, całując Horana. 

- Fuuuuu. - zawyli. Pokazałam im język.

- Na Karl Johans Gate. - orzekła Trish. Ruszyliśmy.

- To Trish. - pokazałam na brunetkę. - Ich chyba nie muszę przedstawiać.

Zaśmiałyśmy się.

- Nie. - pokręciła głową. - Miło mi was poznać osobiście chłopcy.

- Dziękujemy. - odparli chórem.

- Nie poszłabyś na koncert? - zapytał Niall.

- Rodzice twierdzą , że jestem zbyt mała. - fuknęła. - Niestetety nie poszłabym.

- Rodzicie są w domu? - zapytałam.

- Nie . -pokręciła głową. - Od kilku tygodni mieszkają w hotelu przy szpitalu. Chatę mam dla siebie. O patrzcie. Dojeżdżamy. 

Taksówka , zatrzymała się przed małym skromnym jak na mój gust - domkiem.Zapłaciła taksówkarzowi , prowadząc nas do domu.

-Nie przestraszcie się. - zachichotała. Otworzyła drzwi , wchodząc do przedpokoju. Zapaliła światło. Weszliśmy tuż za nią. Nagle zza ściany wyszły dwa psiaki.

- Widzę , że nie tylko ja mam obsesję na punkcie psów. - zachichotałam. 

CDN.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Wiem! Przepraszam ,że taki krótki i beznadziejny , ale po prostu nie mam weny. Muszę wkręcić się z powrotem w treść bloga. Jeszcze raz przepraszam i postaram się dodać następny dłuższy. O wiele. Nie wiek kiedy on będzie , ale liczę, że jak najszybciej. 

Pozdro :*

RiDa